empathie heb ik niet

een geweten nooit bezeten

opvliegend en liegend

krijg ik in mijn kop

hun ziel moet kapot

oprotten een keer

bedreigd

vernield

uitgebruld

geef ik bij elke klacht

lachend de buren de schuld

en een tranentheater

krijgt later doordacht

het lulletje rozenwater

van buurtbemiddeling

die ik minacht

een aai over mijn bol

ik geloof mijzelf elke keer weer